All posts in “Artikelen”

Interview met Jelle Arts over Crypto’s | Deel I

Op het pad naar de nieuwe realiteit, naar een nieuwe economie, zullen cryptomunten een belangrijke rol gaan innemen. Digitale munten zullen dienen als waardevast betaalmiddel en als beleggingsobject. Toen ik in 2010 mijn boek ‘Persoonlijke Bewustwording en Vrije Markt, 26 inzichten voor een nieuwe manier van leven’ schreef, heeft het mij best wel tijd gekost om kort en bondig de werking van ons huidige financiële systeem uit te leggen omdat de misleiding die daaronder ligt niet eenvoudig is te begrijpen. 

Ons geldsysteem
De basis van ons monetaire systeem is feitelijk heel simpel. In vroegere tijden werden allerlei als waardevol beschouwde objecten zoals schelpen, dierentanden, edelstenen en dergelijke als betaalmiddel gebruikt. Later zijn daar gouden en zilverenmunten voor in de plaats gekomen. Overal in de wereld was iets zijn gewicht in goud of zilver waard. Het betaalmiddel vertegenwoordigde zelf ook een waarde in het handelsverkeer. Een heel overzichtelijk systeem dat eeuwen heeft bestaan. Cryptomunten lijken hierop. Ze hebben ook een bepaalde intrinsieke waarde en kunnen over de hele wereld als betaalmiddel worden gebruikt. Net als goud en zilver, dienen ook cryptomunten ‘gedolven’ te worden. Er dient eerst een inspanning geleverd te worden, in dit geval door een computer, alvorens een munt als beloning wordt uitgekeerd. Er zijn ook cryptomunten die door bedrijven die actief zijn in het ontwikkelen van blockchain technologieën in gelimiteerde hoeveelheden worden uitgegeven. In dit geval is de munt verbonden aan de bedrijfsactiviteiten alsmede aan de waarde die de houders van deze munten daaraan geven middels koop en verkoop daarvan. Dit noemen we ‘asset backed’. Onder de waarde van een cryptomunt zit dus daadwerkelijk een (arbeids-)inspanning. Daarmee onderscheidt het zich direct van onze staatsmunten. S
inds het beëindigen van de goud- en zilverstandaard, zit daar geen reële waarde meer onder behalve het afgeleide vertrouwen dat mensen door de eeuwen heen daarin hebben gekregen.

Inflatie en de gevolgen daarvan

Er is een reden dat steeds meer particulieren, bedrijven en professionele beleggers vermogen overhevelen naar cryptomunten. De geldontwaarding gaat nu in rap tempo en je ontvangt geen rente meer over je spaartegoeden. Overheidsgeld is niets meer waard en het rendeert niet meer. Het huidige financiële systeem staat daarmee op imploderen. Je kan als centrale bank immers niet onbeperkt en ongecontroleerd geld uit het niets blijven bijdrukken. Vanzelfsprekend verzet de gevestigde orde zich tegen deze decentrale monetaire ontwikkeling. Zij willen natuurlijk graag als monopolist daarover de absolute controle houden en zullen er daarom alles aan doen om dit parallelle digitale geldsysteem te laten struikelen. Vandaar alle negatieve berichten over Bitcoin, over de risico’s verbonden aan het handelen en beleggen in cryptomunten en natuurlijk het afgezaagde argument dat cryptomunten worden gebruikt om criminele en terroristische activiteiten te financieren. Maar ook hier geldt de wet van de grote getallen.

De betekenis van crypto’s in de nieuwe economie
Cryptomunten kunnen we beschouwen als ‘the people’s currency’. Hoe meer mensen ze omarmen, hoe moeilijker het voor de gevestigde orde en de oude economie wordt om deze ontwikkeling te stoppen. Dat ze zelf ook vinden dat ze er iets mee moeten blijkt wel uit de diverse initiatieven van centrale banken om zelf digitale munten te gaan uitgeven. China heeft onlangs de digitale yuan geïntroduceerd. Maar zolang deze munten niet ‘asset backed’ zijn, is het meer van hetzelfde, een waardeloze munt. Bovendien hoe wil je als overheid of als financiële industrie een technologie als blockchain stoppen? Dat lijkt mij onmogelijk. Als de geest eenmaal uit de fles is, is deze er nog maar moeilijk in te stoppen. Wat zou de mensheid daar overigens mee opschieten? 

Onlangs ging Stefanie Vulders in gesprek met Jelle Arts in gesprek over dit onderwerp. 

Mocht je hierover met ons in gesprek willen, laat het ons weten.

 

 

COVID-19 Malaise: Strijd tussen leven vanuit ‘Angst’ of ‘Vertrouwen’

Dit artikel hoort in de categorie “Je gaat het pas zien als je het door hebt” Het is een van de befaamde uitspraken van Johan Cruijff. Het betekent dat je soms pas dingen ziet zoals ze werkelijk zijn als je begrijpt wat er speelt omdat je het zelf hebt ervaren of hebt doorleeft.

We bewegen ons naar een verdeelde samenleving

De COVID-19 malaise laat zien dat we ons bewegen naar een samenleving die in twee kampen wordt verdeeld. Aan de ene kant het kamp gevuld met mensen wiens denken en doen aangedreven wordt door Angst (COVID-19 is een dodelijk virus) en het andere kamp van mensen wiens denken en doen is gebaseerd op Vertrouwen (COVID-19 is een stekelig virus). De vraag is of dit een positieve ontwikkeling is? Een gezonde samenleving is immers gebaseerd op sociale cohesie. Dat is het cement dat ons als individuen bij elkaar houdt.

Kamp ‘Angst’

Het kamp ‘Angst’ staat onder leiding van politici, ambtenaren, openbaar bestuurders, wetenschappers en media. Zij zijn de partijen die ervoor hebben gekozen om het peloton van de samenleving te laten stoppen voor het beschermen van een aantal risicogroepen, door de bewegingsruimte van mensen in verregaande mate te beperken. Een samenleving en de economie die daar onlosmakelijk deel van uitmaakt, kan je immers alleen maar laten stoppen door een spaak in het wiel te steken. Hoe doe je dat? Door de bewegingsvrijheid van mensen te beperken, door de openbare ruimte af te grendelen, ze thuis op te sluiten, ze thuis te laten leren of werken en ze thuis te laten verteren en te vermaken.

Hoe voed je angst? In dit geval door voortdurend te benadrukken dat het virus dodelijk is, dat ieder persoon die je tegenkomt een potentiële besmettingshaard vormt. Door symbolen in te voeren in de vorm van 1.5 meter borden, stickers, linten, vaccins en andere attributen. Door mensen mondkapjes te laten dragen en door vooral elke andere mening of voortschrijdend inzicht af te wijzen of te demoniseren, te cancelen en obsessief vast te houden aan aannames, aanbevelingen en overtuigingen uit het verleden.

De angstige mens ziet dit, ervaart dit, gelooft ook dat het allemaal waar is, dat iedere maatregel nuttig en noodzakelijk is, met de beste bedoelingen worden afgekondigd en geeft zo de autoriteit en soevereiniteit over zijn leven onvoorwaardelijk in handen van een ander. Voor de Angstige mens is het Coronavirus echt. Het is alsof ze midden in de Afrikaanse wildernis oog in oog staan met een hongerige leeuw.

Kamp ‘Vertrouwen’

Voor de mensen in het kamp ‘Vertrouwen’ is het virus daarentegen eerder een denkbeeldig gevaar. De dodelijke angst daarvoor wordt gezien als een hersenspinsel, een illusie of waandenkbeeld. In het kamp Vertrouwen wordt het bestaan van het virus niet ontkend, maar activeert het juist de onderzoeker, de kritische denker in de mens.

Zo worden vraagtekens gezet bij de impact. Wat doet het virus nu precies? Hoe dodelijk is het? Wat zijn de effecten daarvan op lichaam en geest? Welke medische behandelingen zijn er? Hoe kunnen we het voorkomen? Groepsimmuniteit? Wie heeft er het meeste last van? Wat kunnen we doen om deze risicogroepen te beschermen? Is het werkelijk wenselijk en proportioneel om de gehele samenleving tot stilstand te brengen en bepaalde risicogroepen te beschermen of is er een andere weg mogelijk? Waarom juist deze maatregelen, waarom nu, waarom niet later, waarom zijn ze logisch en proportioneel? Waarop zijn ze gebaseerd. Wie heeft, waarom, belang bij dit alles? Wat speelt er nog meer?

Volgen versus Leiden

In het kamp ‘Angst’ wordt gevolgd. Een kritische noot wordt niet gekraakt. Dat is op zichzelf heel overzichtelijk. Kamp ‘Angst’ heeft geen enkele moeite met het door de aanvoerders gekozen frame noch met de huidige en toekomstige vrijheidsbeperkende maatregelen. Immers,  veiligheid gaat bij kamp ‘Angst’ voor vrijheid.

In het kamp ‘Vertrouwen’ ligt dat anders. Daar worden voortdurend vraagtekens gezet en acties ondernomen om de door angst gedreven realiteit om te buigen. Daarvoor heeft kamp ‘Vertrouwen’ wel de medewerking en het begrip van kamp ‘Angst’ nodig want juist kamp ‘Angst’ zit aan de knoppen van de samenleving. Zij bepalen de toon van de muziek. Zij bepalen wat, wanneer, waar en hoe zaken gebeuren. Voor kamp ‘Vertrouwen’ is het vechten tegen de bierkaai. Om in voetbaltermen te spreken, Kamp ‘Angst’ heeft alle posities dubbel bezet. Er is geen doorkomen aan.

Ik ben benieuwd welk tactisch inzicht Johan Cruijff kamp ‘Vertrouwen’ had kunnen geven om de moed erin te houden?

Lees hier ook meer over The Great Barrington Declaration. Een verklaring van professionals in de gezondheidszorg over de nadelige sociale en psychologische effecten van de lockdown maatregelen.

Aan welke kant van de geschiedenis strijd jij? 

Aan welke kant van de geschiedenis strijd jij?

Zonder twijfel zal 2020 de geschiedenis in gaan als een kanteljaar. Een jaar waarin de basis werd gelegd voor of een nieuwe globalistische wereldorde gedomineerd door big government, big data, big banking, big pharma en maximale digitale controle van ieder individu op aarde OF een samenleving gebaseerd op een hogere vorm van bewustzijn dat alles en iedereen op deze planeet in eenheid is verbonden.  

De grote vraag is wat het nieuwe normaal zal worden? Een collectivistische technocratie of een maatschappij gefundeerd op persoonlijke soevereiniteit en individuele vrijheid? Twee totaal verschillende concepten en geloofssystemen.

Bekijk deze video om een idee te krijgen wat ‘the great reset’ voor ons als individuen en onze samenleving zou betekenen.

Geen transitie zonder dat het schuurt en daar zitten we nu middenin. We strijden op een aantal niveaus. Ons immuunsysteem strijdt tegen het coronavirus. Onze geest strijdt tegen gevoelens van angst. Als individuen strijden we tegen politici en openbaar bestuurders, die schaamteloos de door onze grootouders met veel bloed, zweet en tranen verworven burgerrechten en vrijheden aan het terugnemen zijn. Zij geven op deze manier inhoud aan het principe: veiligheid boven vrijheid. Als individuen strijden we inmiddels ook tegen elkaar: de angstigen tegen de moedigen over ieders perceptie van het medisch risico van COVID-19.  

We zien ook een strijd tussen (cultuur-)marxisten en democraten over identiteit, geschiedenis, woorden, beelden, overtuigingen en sociaaleconomische ordening. Er vindt een strijd plaats tussen de oude en alternatieve media over de waarheid en tot slot strijdt het vrije Westen tegen interne en externe oppositie om het behoud van haar cultuur van moderniteit en verlichting. 

De futuristen uit de vorige eeuw zouden zoveel disharmonie in 2020 zeker niet hebben verwacht. Wat we zien is overigens meer een mentale en spirituele strijd dan een fysieke. Met uitzondering van de protesten van linkse-activisten in de Verenigde Staten. Die zijn gewelddadig en crimineel. Het lijkt er wel op dat de Verenigde Staten, in ieder geval op federaal niveau, het laatste bastion van de vrije westerse samenleving is. De nationale regeringen in Europa, Canada en Australië gebruiken allemaal hetzelfde playbook om via corona-lockdownmaatregelen hele samenlevingen en economieën in gijzeling te houden en op deze wijze structurele maatschappelijke en economische hervormingen door te voeren op weg naar de hierboven genoemde technocratie. China is daar al in geslaagd door een goed werkend één partijenstelsel gewaarborgd door een ‘social credit system’ dat hen in staat stelt op individueel niveau toezicht op burgers te houden. In China geldt ‘people control boven individuele vrijheid’.  

Dit is ook de reden waarom de gevestigde partijen in de VS en de westerse wereld zich zo druk maken om de Amerikaanse president. Hij is een fervent tegenstander van de globalistische agenda. Trump lijkt veel meer te geloven in het voortbestaan van de natiestaat en in de kracht van gewone mensen zoals jij en ik.  3 november a.s. wordt duidelijk of er weer wat meer verlichting in de tunnel komt of dat het voor de wakkeren onder ons tamelijk donker blijft en we zelf een uitweg moeten gaan vinden.

Het is voor de moedigen en de wakkeren hard werken om vertrouwen en hoop te houden. Er zijn heel veel lichtpuntjes zoals een groeiende groep mensen die kanttekeningen bij alles aan het plaatsen zijn. Het is belangrijk om die te zien en bovenal je eigen koers te blijven varen, je eigen belangen veilig te stellen en je te omringen met gelijkgestemde mensen. Om met Albert Camus te spreken: “The only way to deal with an unfree world is to become so absolutely free that your very existence is an act of rebellion.”